Dankbaar
Terugkijkend op het afgelopen jaar, zie ik dat ik ontzettend veel stappen heb gezet. Tjonge wat is er veel gebeurd binnen ‘Het Aandachtshuis’. In februari dit jaar is Het Aandachtshuis geboren. Klein, nieuw en onbekend. Langzaam groeide de naam, de bekendheid en de manier van werken.
Ik ben in het diepe gesprongen en heb mijn angst in de ogen gekeken. Een van mijn grootste angsten is: Kan ik het wel alleen? Want zeg nou zelf, hoe veilig en vertrouwd is het om gewoon voor een baas te blijven werken, om te blijven wonen in het huis waar alles me vertrouwd is, om geen vragen te stellen, om gewoon te doen wat ik altijd al deed? Het kan, maar het levert me niets meer op dan alles wat ik al wist. En dat wat ik deed was prima maar ik werd er niet echt gelukkig van.
Volgens psychologe en ‘geluksprofessor’ Sonja Lyubomirsky is dankbaar zijn een van de strategieën die ons gelukkig kunnen maken. In haar boek ‘De maakbaarheid van het geluk’ geeft ze een aantal redenen waarom dankbaar zijn daarbij zo goed werkt. Je wordt bijvoorbeeld minder materialistisch, omdat je sneller blij bent met wat je al hebt. Je vergelijkt jezelf minder snel met anderen en je hebt minder last van negatieve emoties – het is immers moeilijk om ergens boos over te blijven, als je dankbaar bent voor andere dingen.
Dankbaarheid voelen is een goede manier om je te blijven verwonderen over de mooie en fijne dingen in het leven. Ik ben dankbaar voor de mensen die eerlijk waren, die luisterden, die reageerden, die kritisch waren, die positief waren, die mee leefden, die omarmden, die zeiden waar het op stond, die me lieten wankelen, die me complimenten gaven, die me lieten zwemmen, die me echt aankeken, die me lieten voelen en die me lieten ervaren. Het heeft me zoveel gebracht en zoveel geleerd, daar wordt ik echt gelukkig van!
Als ik blijf kijken zoals ik altijd heb gekeken,
blijf ik denken zoals ik altijd heb gedacht.
Als ik blijf denken zoals ik altijd heb gedacht,
blijf ik geloven zoals ik altijd heb geloofd.
Als ik blijf geloven zoals ik altijd heb geloofd,
blijf ik doen wat ik altijd heb gedaan.
Als ik blijf doen wat ik altijd heb gedaan,
blijft mij overkomen, wat mij altijd overkomt.
Maar als ik nu mijn ogen sluit
en mijn ware zelf voel van binnen
dan kom ik deze cirkel uit
en kan ik steeds opnieuw beginnen.
Rumi